کتابخانه دیجیتال

نویسه جدید وبلاگ

سیستم رای گیری الکترونیکی چیست؟

با نگاهی به اطراف می توان وارد شدن تکنولوژی را در زندگی روزمره مانند تجارت الکترونیک، کلاس و آموزش های اینترنتی و جدیدا هم رای گیری اینترنتی را به راحتی احساس کرد. این روند اگرچه با مشکلاتی نظیر بالا رفتن تعداد بیکاران می باشد ولی تجربه ثابت کرده است که باعث رشد کیفی در انجام سایر امور گردیده است.

در این مقاله به بررسی رای گیری های الکترونیکی در سایت ها و حتی رای گیری های مردمی می پردازیم که صرفا این گفته ها نظرات شخصی می باشدو البته با مطالعه در این زمینه گرد آوری شده است.

در رای گیری سنتی که مردم در حوزه ها به پای صندوق های رای می روند ضمن داشتن مزیت امنیت بالای آن نسبت به روش الکترونیکی که همین امر تاکنون سبب پابرجا ماندن این روش شده است دارای معایبی چون صرف وقت جهت شمارش آرا، تامین هزینه نیرو های انسانی و .... می باشد.

تفاوت رای گیری کامپیوتری و اینترنتی

رای گیری الکترونیک به دو صورت انجام کی گیرد:

* رای گیری کامپیوتری

* رای گیری اینترنتی

رای گیری کامپیوتری

در این روش دیگر مانند روش سنتی از کاغذ و صندوق استفاده نمی شود.بلکه رای دهندگان در حوزه ها حضور پیدا می کنند ولی رای خود را از طریق کامپیوتر وارد می کنند. بدین صورت که اسامی افراد کاندید شده بر روی صفحه قرار دارد و رای دهنده با انتخاب نام فرد رای خود را بر مجموع رای دهندگان مثبت به شخص مربوطه می افزاید. در این روش همچنان هویت رای دهندگان از طریق کارت شناسنامه صورت می گیرد و نسبت به روش سنتی به جهت وجو سیستم متصل به شبکه هزینه بر تر می باشد.

رای گیری اینترنتی

این روش برای اولین بار در رای گیری ریاست جمهوری سال 2000 در امریکا مورد استفاده قرار گرفت. بدین صورت که مردم در منازل خود از طریق اینترنت رای خود را ثبت می کردند. در این روش نکاتی چون امنیت و عدم تکرار رای دهنده بسیار مهم بود. به همین منظور به تمام افراد واجد شرایط یک کد امنیتی (PIN) جهت ورود به سایت رای گیری داده شد.

حفظ امنیت داده در بانک های اطلاعاتی و جلوگیری از نفوظ هکرها در این نوی سیستم ها حائز اهمیت می باشد. بخصوص که با مطرح شدن نام سایتی مشخص امکان همچین حملاتی وجود دارد

معایب این روش:

1. تمامی مردم در هر نقطه به اینترنت دسترسی ندارند.

2.عدم اعتماد مردم به دلیل شناخت کافی نداشتن از اینترنت از جمله مشکلات بارز این نوع رای گیری می باشد. و در صورت تقاضای کاندید ها برای باز شماری آرا، به برگه های رای دسترسی وجود ندارد.

3. یکی از مهمترین مباحث در امور الکترنیکی، وجود امنیت است.

درصورتی که از افرادی نا کارآمد در امور پیاده سازی این سیستم ها استفاده شود، می تواند مشکلانی جبران ناشدنی بر جای گذارد. چرا که این مشکلات بر آینده کشور تاثیری مسقیم دارد. حفظ امنیت داده در بانک های اطلاعاتی و جلوگیری از نفوظ هکرها در این نوی سیستم ها حائز اهمیت می باشد. بخصوص که با مطرح شدن نام سایتی مشخص امکان همچین حملاتی وجود دارد. ولی در روش کامپیوتری به دلیل استفاده از شبکه شهری و اکسرانت از همچین مشکلاتی محفوظ می مانیم.

4. اگر رای گیری در سطح گسترده مانند کشوری باشد به دلیل مراجعات همزمان اینترنتی حجم زیادی بر سرور وارد می شود که از این سو، باید از چند سرور،کامپیوتر های چند پردازنده،خطوط پر سرعت، بانک ها اطلاعاتی توزیع شده و در صورت امکان از سیستم عامل ویندوز Unix Basic استفاده شود. استفاده از عامل ویندوز Unix Basic بدین دلیل است که سیستم عامل ویندوز دارای ثبات نیست و زیر فشار زیاد به Restart نیاز دارد در صورتی که سیستم عامل ویندوز Unix Basic می تواند ماهها نیز بدون Restart به کارش ادامه دهد.

اهداف رای گیری الکترونیک

در این نوع رای گیری ضمن صرفه جویی در زمان و کاهش هزینه های اجرایی و سازمانی می توان به نکات زیر اشاره کرد:

• رای گیری از طریق اینترنت برای افراد یک شبکه یا متصل به اینترنت

• آرا برای همگان آشکار نباشد

• شناسایی افراد بصورت دیجیتالی

• جلوگیری از تقلب

• صحت رای گیری

در رای گیری الکترونیکی مانند روش سنتی از کاغذ و صندوق استفاده نمی شود.بلکه رای دهندگان در حوزه ها حضور پیدا می کنند ولی رای خود را از طریق کامپیوتر وارد می کنند

جنبه های تحقق رای گیری الکترونیک

1. از نظر مدیران شفافیت در نقش ها و وظایف، پیشرفت ها، تدارکات، اهداف و فرایندها و ...باید موجود باشد و افراد عملکرد روشنی داشته باشند.

2. دولت باید در ازای اقدامات خود، پاسخ گو باشد. بدین صورت که امور انجام شده را تشریح کند، راه حل ها، اقدامات صورت گرفته و چگونگی انتخاب راه حل مناسب و نهایی و تاثیرات هزینه ای بر آن را بازگو کند.

3. جهت تشویق و جلب نظر مردم آموزش های لازم صورت گیرد.

4. ارتباطات بین مردم، دولت و نمایندگان دارای تعامل دو طرفه باشد. اصولا این ارتباطات بوسیله دلت آغاز یا هدایت می شود.

5. فراهم ساختن شرایط و محیطی مناسب برای مشارکت مردم در رای گیری الکترونیکی نیز باید در نظر گرفته شود.

راهکارهای انتخابات الکترونیکی

1. قبل از هر گونه تصمیمی، قانون معین گردد.

2. فراهم ساختن بستری جهت اینترت پر سرعت.

3. استفاده از تجربه کشور های دیگر.

4. مصمم بودن در تصمیم.

5. ایجاد دولتی الکترونیک.

6. ایجاد ارتباط ماهواره ای با روستا های در دست و صعب العبور.

7. آموزش همگانی و رفع ابهمامات.

8.استفاده از تجهیزات امنیتی همچون: امضای دیجیتالی، رمزی کردن آرا و ...

9. ارسال کد شناسایی و رمز برای واجدین شرایط.

و ... .

در نهایت کشوری که خود را که به استانداردهای جهانی نزدیک شود باید معایب عنوان شده را برطرف کند و مشکلات را حل کند و البته همت بلندی را می طلبد درادامه به بررسی و گفتگو به آموزش های الکترونیکی خواهیم پرداخت.

انتخابات الکترونیکی در دولت الکترونیکی(۱)

سه شنبه 24 مرداد ماه سال 1385 :: 6:24 PM :: نویسنده : محمدرضا گرامی

چکیده
در سالهای اخیر، پیشرفت تکنولوژی و الکترونیکی شدن مراکز و سازمانهای دولتی و خصوصی، رشد قابل توجهی داشته است. سیستم های الکترونیکی مانند دولت الکترونیکی(E-Voting in E-Government)، تجارت الکترونیکی، شهر الکترونیکی و اخیرا رای گیری الکترونیکی روز به روز در حال نفوذ به زندگی روزمره مردم هستند. تجربه نشان داده است که الکترونیکی کردن بخش و یا بخشهای از یک سازمان، رشد کیفی مناسبی در روند کاری آن سازمان داشته است اما این سیستم ها دارای معایب و مشکلات خاص خود هستند که روز به روز اصلاح میشوند. یکی از مهمترین اهداف دولت الکترونیکی صرفه جویی در وقت مردم و همچنین کاهش هزینه‌های اجرایی سازمانهای دولتی است که سیستم رای گیری الکترونیکی به عنوان زیر سیستم دولت الکترونیکی هم ، چنین اهدافی را دنبال میکند. روشهای اتخاذ رای به صورت سنتی علاوه بر مزایای خاص خود، دارای معایب زیادی هستند. صرف وقت زیاد برای شمارش آرا، هزینه‌های کلان تشکیل ایستگاه‌های رای گیری و همچنین هدر رفتن منابع انسانی مستقر در این ایستگاه‌ها به عنوان معایب این سیستم ها محسوب می شوند. از طرفی امنیت بالای این سیستم ها و مستند بودن هر رای اخذ شده از مزایای این روش ها هستند.بنابراین وجود چنین معایب و محاسنی، مسئولان را در جایگزین کردن این سیستم ها مردد کرده است. انتخابات عمومی در کشورهای اروپایی و امریکایی در سالهای اخیر به صورت نیمه الکترونیکی امتحان شده و نتایج مطلوبی را هم به دنبال داشته است. طبق آمار همه پرسی های به عمل آمده در این کشورها، به طور میانگین %75 از مردم ( %90 مردم بلژیک، %70 مردم انگلستان، %75 مردم ایالات متحده و .....) با الکترونیکی کردن سیستم های رای گیری جهت اطمینان بیشتر از صحت برگزاری انتخابات و همچنین افزایش سرعت در اجرا و کاهش هزینه‌ها موافق هستند. ما در این مقاله ابتدا انواع سیستم های رای گیری الکترونیکی را به عنوان یک ضرورت در دولت الکترونیکی توصیف کرده و پس از آن مزایا و معایب هر کدام و امکان به کارگیری آنها را در کشور خودمان بررسی میکنیم.

واژه‌های کلیدی : دولت الکترونیکی – رای گیری الکترونیکی .

مقدمه
         یکی از مهمترین اهداف دولت الکترونیکی، بالا بردن درصد مشارکت مردم در کارهای دولتی و دخالت دادن مستقیم مردم در تعیین سرنوشت خود است. در این دولت اگر بخواهیم مردم را به رای دادن ترغیب کنیم باید سیستم رای گیری ما بدون نقص، خوشایند برای مردم و مهمتر از همه، مورد اعتماد آنها باشد. یکی از مهمترین مشکلات در دولت های اروپایی و آمریکایی، پایین آمدن تعداد شرکت کننده گان درانتخابات عمومی است چنانکه در اروپا، تعداد شرکت گننده گان در سال 1950 که %83.3 بود به %24 در آخرین انتخابات پارلمان اروپا کاهش یافت. همین مشکل باعث شده است که حتی کشورهای محافظه کار مانند انگلستان که دارای روند انتخاباتی ثابت در 100 سال گذشته بودند، طرح های جدید و مورد اعتماد برای مردم، جهت افزایش تعداد شرکت کننده گان در انتخابات، ارائه دهند. اما فقط ایجاد امکانات برای برگزاری انتخابات نوین و رای گیری الکترونیکی لازم نیست بلکه فرهنگ سازی برای استفاده از آن و همچنین ایجاد فضای اعتماد میان مردم و این سیستم ها، جزء شرایط اختصاصی این امر هستند.
برای مثال، دولت تونی بلر در انگلستان طی یک برنامه 4 ساله با صرف اعتباری بالغ بر 9 میلیارد دلار، در پی پیاده سازی پروژه‌های الکترونیکی و از جمله دولت الکترونیکی و همچنین انتخابات الکترونیکی بر آمد و موفق به این کار هم شد، اما بعد از اتمام طرح، دولت متوجه شد که یک اصل اساسی که همان فرهنگ سازی برای استفاده از این سیستم ها بود را فراموش کرده اند. بنابراین اگر ما درکشورمان قصد استفاده از این سیستم ها و از جمله سیستم رای گیری الکترونیکی را داریم، باید همزمان با شروع طرح، روی قضیه فرهنگ سازی هم کار شود تا اشتباه دولت های دیگر و از جمله دولت انگلستان را تکرار نکنیم.

         فرهنگ سازی میتواند با در نظر گرفتن قسمتی از اعتبار طرح برای این کار تحقق یابد. این فرهنگ را می توان از طریق رسانه‌های عمومی، مطبوعات و ........ طی یک برنامه زمانبندی شده در میان مردم ایجاد کرد.بنابراین اگر ما همزمان با شروع طرح های سیستم های الکترونیکی، روی قضیة فرهنگ سازی و ایجاد فضای اعتماد کار کنیم، چندین مرحله جلو می افتیم و میتوان عقب ماندگی موجود در این زمینه را تا حدی جبران کرد.

         در کشور ما قبل از مساله فرهنگ سازی، برای استفاده از سیستم های الکترونیکی رای گیری، باید مشکلات درونی دولت که بیشتر جنبه سیاسی دارند، حل شود. در سال 1378 بود که برای اولین بار بحث استفاده از تجهیزات الکترونیکی و رایانه ای برای برگزاری انتخابات در کشورمان مطرح شد. در آن زمان که مصادف بود با سومین سال به روی کار آمدن دولت اصلاح طلب آقای خاتمی، تلاش وزارت کشور برای متقاعد کردن شورای نگهبان برای استفاده از تجهیزات الکترونیکی در انتخابات مجلس ششم، با جلو کشاندن بحث حقوقی و ساختاری، که شورای نگهبان به آن اشاره کرده بود، بی نتیجه ماند. اما همچنان این موضوع برای انتخابات ریاست جمهوری در دورة بعدی (1380) و انتخابات شوراهای شهر و روستا، توسط وزارت کشور ایران مطرح شد. چنانکه حتی پیش از برگزاری انتخابات مجلس هفتم، به این موضوع قدری از حالت تئوریک خود خارج شد و با تهیه نرم افزاری برای شمارش آرا، و فرستادن آن به شورای نگهبان، تا نزدیکی های موفقیت پیش رفت. اما باز هم شورای نگهبان به عنوان نهاد ناظر بر انتخابات در کشور، اعلام کرد که به دلیل عدم اطمینان از کارکرد نرم افزار ارائه شده برای شمارش آرا، این انتخابات هم به سنت گذشته و با حظور رای دهنده گان در پای صندوقهای رای و شمارش به صورت دستی برگزار خواهد شد.اما این موضوع در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در سال 1384، همچنان توسط وزارت کشور دنبال می شود.
         پس از گذشت هفت سال از برگزاری اولین انتخابات اینترنتی در جهان، به نظر میرسد توافقات اولیه برای مدرنیزه کردن برگزاری انتخابات در کشور ( شاید تنها در سطح استفاده از تجهیزات الکترونیکی برای شمارش آرا ) فراهم شده است و مسئولان مربوطه باید با در نظر گرفتن معایب این سیستم ها، مزایای زیاد این سیستم ها که از جمله افزایش تعداد شرکت کننده گان در انتخابات و کاهش هزینه‌های اجرایی برگزاری آن است، را مد نظر داشته باشند.
اینک برای اولین بار در کشور، رای گیری برای تصویب لوایح و طرح ها در مجلس با استفاده از سیستم های الکترونیکی انجام می شود. این در حالی است که مجلس شورای اسلامی در طول 99 سال گذشته از رای گیری سنتی و کاغذی استفاده می کرد.

سیستم های رای گیری الکترونیکی مجزا از هم عبارتند از :
1-    رای گیری کامپیوتری ( ایستگاهی )
2-    رای گیری اینترنتی
3-    رای گیری از طریق (Short Message System(SMS و تلفن های Touch-Tone

که در یک دولت الکترونیکی لازم نیست که فقط از یکی از این سیستم ها استفاده شود، بلکه می توان همزمان از هر سه روش استفاده کرد تا نتایج بهتری از لحاظ مشارکت مردم در انتخابات حاصل شود .

1- رای گیری کامپیوتری ( ایستگاهی )
        در این روش به جای استفاده از برگه‌های رای و صندوق اخذ رای، از کامپیوترها استفاده می شود به این ترتیب که در محل اخذ رای ، کامپیوترهایی برای رای گیری قرار می گیرد و شخص رای دهنده توسط مونیتورهای حساس دستی و یا صفحه کلید و یا مدادهای الکترونیکی، نامزد مورد نظر را انتخاب کرده و رای خود را اخذ می کنند، در این روش امکان معرفی نامزدها در کنار عکس هرکدام نیز وجود دارد، در حال حاظر مدل های جدید از این دستگاه‌ها ، همانند دستگاه‌های خود پرداز (ATM) نیز تولید شده اند. در روش رای گیری کامپیوتری ( ایستگاهی )، همچنان تشخیص هویت افراد رای دهنده با استفاده از مدارک شناسایی صورت نمی گیرد. در هر حال، در این روش هم، مردم مجبور به حضور در مکانهای رای گیری هستند و به جای اینکه رای خود را روی کاغذ بنویسند و به صندوق بیندازند، از کامپیوتر استفاده می کنند، ایستگاههای رای گیری در این روش می توانند به شبکه‌های امن اکسترانت وصل شده و آخرین آمار را در هر لحظه به سرورهای مرکزی بفرستند. از مزایای این روش، اطلاع نامزدها از وضعیت خود در هر لحظه و به دست آمدن نتایج انتخابات در سریع ترین زمان ممکن (گاهی درست در پایان زمان رای گیری) است اما در عوض با پیاده سازی این روش، هزینه‌های برگزاری انتخابات بالا می رود زیرا ایستگاه رای گیری باید مجهز به سیستم های کامپیوتری متصل به شبکه باشند و از طرفی کنترل و حفاظت از شبکه ای که این ایستگاهها را به سرور مرکزی وصل کند کار مشکلی است .
         در انتخابات نوامبر 2004 آمریکا هم از ایستگاههای رای گیری در کنار سایر روشهای رای گیری الکترونیکی استفاده شد به این ترتیب که دولت برای راحتی مردم اقدام به نصب کیوسک هایی در فروشگاه‌ها و مراکز عمومی و دفاتر پستی نمود و مردم با مراجعه به یکی از این مراکز اقدام به رای گیری می کردند.

2- رای گیری اینترنتی
         این روش یکی از کم هزینه ترین راه‌های برگزاری انتخابات است زیرا در آن ما به ایستگاههای رای گیری نیازی نداریم و نیروی انسانی در این ایستگاهها هدر نمی رود بلکه تمام افراد واجد شرایط در هر مکانی که باشند می توانند با مراجعه به سایت های اینترنتی که برای این کار تهیه شده اند، رای خود را به نفع نامزد مورد نظر اخذ کنند. در واقع یکی از مهمترین مزایای این سیستم، نداشتن محدودیت مکانی برای افراد واجد شرایط رای است و آنها در هر کجای جهان که باشند میتوانند رای خود را اخذ کنند. بحث امنیت در این روش بسیار حائز اهمیت است . توجه به این نکته که‌هر شخص فقط یک بار        می تواند رای دهد بسیار مهم است. یکی از روشهای حل این مشکل، ارائه PIN کد های شناسائی شخص توسط دولت به تمام افراد واجد شرایط است که قصد دارند از طریق اینترنت در انتخابات شرکت کنند زیرا سیستم ثبت نام ONLNE را عملا   نمی توان پیاده کرد در واقع PIN کدها در حکم کلمه عبور برای ورود به سایت انتخابات است.
        روش دیگر حل مشکل ، استفاده از کوکی هاست که آن را هم میتوان توسط برنامه‌هایی شناسایی و حذف کرد و یا اینکه کلا جلوی ثبت کوکی را گرفت.
         روش بسیار موثر دیگر استفاده از ACTIVEX است. ACTIVEXها تنها راه دسترسی کامل سرورهای به کامپیوتر کاربران است. در واقع سرورهای رای گیری بعد از دسترسی کامل به کامپیوتر شخص رای دهنده و برداشتن شماره سریال یکی از قطعات سخت افزاری و ذخیره کردن آن در بانک اطلاعاتی خود، از رای دادن مجدد آن شخص جلوگیری   می کنند. اما نکته قابل توجه این است که ACTIVEX ها توسط شرکت ما یکروسافت ساخته شده و فقط در سیستم عامل های ویندوز اجرا می شوند، در صورتیکه تعدادی از کاربران نیز وجود دارند که از سیستم عامل های غیر ویندوز استفاده می کنند. در کل، بدون در نظر گرفتن مسائل امنیتی، سیستم رای گیری اینترنتی که یکی از ارزانترین راه‌های برگزاری انتخابات است و این سیستم می تواند تمامی افراد را در هر نقطه ای که باشند به رای دادن ترغیب کند. و اگر مسائل امنیتی آن حل شود یکی از انتخاب های حتمی در سیستم رای گیری کشورمان خواهد بود .
       در انتخابات سال 2000 آمریکا هم، از این سیستم در کنار دیگر سیستم ها استفاده شد که البته بدلیل بی اعتمادی مردم ، تنها %4.69 از افراد رای دهنده، رای خود را از طریق اینترنت اخذ کردند. به رغم وجود نگرانی هایی در مورد افشا شدن هویت شخص رای دهنده، خرابی تکنولو‌‌‌ﮊیک، امنیت شبکه رای گیری، کارایی، ذخیره سازی و انتقال آرا و رای دادن چند باره، اما هنوز امیدهای زیادی برای بهبود این روش و بهینه کردن آن وجود دارد. در حال حاظر کشورهای ( ژاپن، نیوزلند، سوئد، سوئیس، استونی ) در حال فراهم کردن زمینه‌های رای گیری اینترنتی هستند چنان که کشور تازه استقلال یافته استونی، انتخابات موفق سال 2002 خود را از طریق شبکه‌های اینترنتی برکزار کرد.

3-رای گیری از طریق (Short Message System (SMS و تلفن های Touch-Tone
        این نوع رای گیری که هنوز به طور رسمی در دنیا تجربه نشده است تقریبا یک نوع رای گیری از راه دور است در این سیستم، و هر کاربر از طریق سرویس پیام کوتاه تلفن همراه خود و همچنین از طریق خط تلفن های مجهز به سیستم تون و یا تلوزیونهای دیجیتالی متصل به خط تلفن می توانند رای خود را به سرور رای گیری بفرستند. یکی از معایب این روش، در دسترس نبودن سیستم های تلویزیون دیجیتال و یا تلفن همراه و یا خط تلفن های Tone، برای هر شخص می باشد که اگر از این سیستم به تنهایی استفاده شود باعث کاهش تعداد شرکت کنندگان در انتخابات می شود. اما آسان بودن اخذ رای در این سیستم ها از مزایای آن است.

        چند نوع سیستم رای گیری هم وجود دارد که در حد تئوریک هستند و هنوز پیاده سازی نشده اند اما همانطور که گفتیم در دولت الکترونیکی باید تلاش شود تا اعتم اد مردم را نسبت به این سیستم های رای گیری جذب کرد که برای آن باید سیستم ها کار آمد و بی نقص بوده و رای هر شخص محفوظ بماند و هویت شخص رای دهنده همچون روشهای همیشگی پنهان باشد.

نوشته شده در ۲۶ مرداد ۱۳۹۱ |
نظرات - ۰ |
نظر بدهید

نظرات:

کتابخانه دیجیتال

نویسه جدید وبلاگ

لینکدونی

آرشیو وبلاگ